«Są to duże psy, więcej niż dwa Sook. (Cook (sawk) ma długość od łokcia do palców dorosłego człowieka) Są różne kolory i grzebień na grzbiecie. Mają gorące usposobienie, ale są lojalni wobec swego pana. One są w stanie karmić się, kopając ziemie w poszukiwaniu drobnej zwierzyny. Są szybkie i nieustraszone myśliwe. Gdy złapią dziczyce, to niosą ją do właściciela. Uszy tego psa są skierowane do góry, ogon jest jak miecz … » Pochodzi ze starożytnego manuskryptu z czasów panowania króla Song-Fan z Ayuttaya (1611-1628).

Tajski ridgeback — bardzo stara rasa. Historia jego powstania sięga daleko w przeszłość, do samych początków udomowienia przodków psów ludźmi. Z materiałów archeologicznych wynika, że obrazy psów ze stojącymi uszami i ogonem w kształcie półksiężyca w jaskiniach dokonano 2000-3000 lat temu. Tajski ridgeback jest psem pariasem. To pierwotna rasa. Przez porównania morfologii można ustawić duże podobieństwo między nowoczesnym dingoes i psów pariasów. Akurat do tej grupy należy tajski ridgeback .

Dokładne miejsce pochodzenia tej rasy jest bardzo trudne do ustalenia. Wynika to z faktu, że oprócz Tajlandii, tajski ridgeback mieszka także w Wietnamie, Kombodzhe i Indonezji. Po raz pierwszy pies z Ridgem na powrót znaleziono na wyspie Phu Quoc (Wietnam), na wybrzeżu Zatoki Tajlandii. Później naukowcy robili badania genetyczne, żeby znalieść konkretne miejsce pochodzenia tajskiego ridgeback. Wyniki tych badań ustalili, że Ridgeback, żyjący w Tajlandii, są bardziej starożytnego pochodzenia niż ich braci z Wietnamu i Kambodży. Wschodni regionu , zwłaszcza obszary portowy Tajlandii, to główne siedlisko tajskiego ridgebacka. Prawdopodobne, że tajski rybacy  rozpowszechnili tą rasę na pobliskie wyspy. W związku z izolacją odległych obszarów Tajlandii, tajski ridgeback zachował swój pierwotny wygląd do tej pory. Najstarsze ślady ludzkiego oswojenia wilków opowiada, że pierwsze psy zostały poddane surowej sztucznej selekcji. Najważniejsze kryteria wyboru były zdolności do obrony, polowania i ochrony. Początkowo tajski ridgeback został wykorzystany w polowaniu na dziki, sarny, kuny, tapiry, borsuki, mangusci, itp. Ponadto jest on używany do ochrony domów od węży. Jakiś czas później zaczął być stosowany w eskortowaniu wozów, w celu ochrony właściciela i jego własności.

Pomimo długiej historii, rasa została oficjalnie uznana dopiero niedawno. Zdarzyło się to na początku w Tajlandii (Dog Association of Thailand), a następnie przez Japoński Kennel Club (Japoński Kennel Club), Unia Azji (Asian Związek Kynologiczny), a w 1993 r. — FCI.